اجزای ایمپلنت دندان

افرادی که دندان  خود را از دست می دهند و مجبور به خارج کردن آن می شوند، ایمپلنت بهترین گزینه برای جایگزین کردن دندان از دست رفته و جز دسته خدمات جراحی دندان محسوب می شود. ایمپلنت علاوه بر ثابت شدن در مکان دندان، زیبایی خاصی به دندان بخشیده و لبخندی جذاب برای افراد به همراه دارد. افرادی که دارای ایمپلنت هستند، بهتر است، اجزای آن را به دقت بشناسند، تا بتوانند از آن به خوبی مراقبت کنند. اجزای ایمپلنت شامل سه بخش مهم است. در ادامه به اجزای ایمپلنت دندان پرداخته می شود.

آشنایی با اجزای ایمپلنت

مراحل کاشت ایمپلنت حدود ۶ ماه به طول می انجامد که در هر مرحله بخشی از ایمپلنت کار گذاشته می  شود.

پست ایمپلنت یا فیکسچر

پست ایمپلنت یا فیکسچر پیچی است که طی یک عمل جراحی کوچک با کمک ابزار دندانپزشکی نوین و طراحی کامپیوتری درون استخوان فک کار گذاشته می شود. اولین بخشی که در ایمپلنت کار گذاشته می شود فیکسچر است که مانند ریشه دندان عمل می  کند. این محصول مخروطی شکل بوده و شکل ظاهری آن دقیقا مانند ریشه دندان است. پایه ایمپلنت تنها قسمتی است که به طور مستقیم با بافت  های بدن در تماس است. هر ماده ای نمی تواند وارد بدن انسان شود. تیتانیوم فلزی سازگار با بدن انسان است که ایجاد آلرژی نمی کند.  پس از تعبیه این پست در لثه حدود ۶ ماه زمان لازم است تا این پایه به فک جوش بخورد و لثه بهبود یابد.

مشخصات فیکسچر

اندازه و قطر فیکسچر، پست ایمپلنت دندان در قطرهای مختلف تولید شده و در دسترس دندانپزشکان قرار می گیرد. این محصول با توجه به محل کاشت شده، شرایط دهان و لثه بیمار، توسط پزشک انتخاب می شود. برای دندان های جلو فیکسچر باریک و برای دندان های پشتی فیکسچر با ضخامت بیشتر در نظر گرفته می شود. از دیگر مواردی که در انتخاب قطر فیکسچر موثر است، تراکم استخوان بیمار است.

جنس پست ایمپلنت، جنس فیکسچر از فلز تیتانیوم است. تیتانیوم فلزی سبک، مقاوم و قوی است. این فلز در برابر خوردگی و ساییدگی هم مقاومت کرده و تا مدت ها پوسیده نخواهد شد. بدن اکثر مردم یا تیتانیوم سازگار است. فقط درصد کمی از مردم دچار آلرژی به تیتانیوم هستند که از زیرکونیوم استفاده می کنند.

طول ایمپلنت ،طول ایمپلنت به فاصله بدنه تا نوک گفته می شود. طول آن حدود ۸ تا ۱۳ میلی  متر است. به کار گرفتن ایمپلنت  های کوتاه تر ار استاندارد چندان مناسب نبوده و ممکن است پاسخگو نباشد.
رزوه  های ایمپلنت، رزوه برای ایجاد تماس بیشتر ایمپلنت با استخوان فک طراحی شده است. بیشتر ایمپلنت  ها به شکل اره ای هستند تا استحکام و چسبندگی بیشتری داشته باشند.

کانکتور یا اباتمنت ایمپلنت

کانکتور های ایمپلنت یا کانکتور های پزشکی و درمانی، کانکتور هایی هستند که به صورت بیولوژیکی در بدن انسان استفاده می شوند. این کانکتورها از مواد سازگار با بدن ساخته شده اند و برای ارتباط بین دستگاه  های خارجی مورد نیاز بدن و بافتهای بدنی استفاده می شوند. معمولاً در زمینهٔ ایمپلنت  های سمعی و قلبی استفاده می شوند. این کانکتور ها برای اطمینان از اتصال ایمن، پایدار و ماندگار در داخل بدن طراحی و ساخته شده اند و نتایج بسیار خوبی برای بدن به همراه دارند. یک جز از سه جز ایمپلنت اباتمنت یا کانکتور است. این محصول یک پیچ کوچک از جنس تیتانیوم یا سرامیک است که فیکسچر و تاج دندان، به کمک آن به هم متصل می شوند.  یعنی اباتمنت پیچی دو سر است که از یک سو به پست ایمپلنت و از سوی دیگر به تاج دندان وصل می شود. اباتمنتی که برای محکم کردن روکش به کار گرفته می شود، شبیه یک دندان کوچک است که از خط لثه بیرون زده است. برای کار گذاشتن اباتمنت، دندانپزشک ایمپلنت بیمار را باز کرده و قسمت بالای ایمپلنت را در معرض دید خود قرار داده و اباتمنت جدید را در جایش قرار می دهد. کانکتور های ایمپلنت دندان نقش اصلی و حساس در پیوند پروتزهای دندانی با ایمپلنت  دارند.

پروتز ایمپلنت

از میان اجزای ایمپلنت فقط پروتز یا روکش است که قابل مشاهده است. پروتز ایمپلنت دندان یک روش جایگزینی دندان طبیعی با یک ایمپلنت مصنوعی است. ایمپلنت دندان معمولاً شامل یک پیچ فلزی یا تیغه است که در استخوان فک جاسازی می شود. سپس برای اتصال پروتز به ایمپلنت ، یک بالشتک دندانی روی ایمپلنت قرار می  گیرد.  پروتز از مواد مختلفی مانند چینی یا سرامیک تولید می شود. این محصول به روی اباتمنت چسبانده می شود . روکش  هایی که برای ایمپلنت به کار گرفته می  شوند محکم، پایدار و سخت هستند. بیشتر ایمپلنت ها تک دندانی از سه بخش تشکیل شده  اند. اما در بعضی موارد از ایمپلنت دو تکه ای کمک گرفته می شود که پست و اباتمنت با هم یک واحد را تشکیل می دهند که پروتز روی آن قرار می گیرد. برای اینکه ایمپلنت دندان بسیار جالب و دقیق شود، باید پایه ایمپلنت متناسب با اندازه های دیگر دندان  ها  درون فک جاسازی شود. اگر اندازه  ها دقیق نباشد، اتصال اباتمنت و پروتز به درستی انجام نشده و تاج دندان به دندان های مجاور برخورد خواهد کرد. این روش بسیار مفید بوده و به شما امکان بازگشت به یک لبخند زیبا و عملکرد بهتر دندان را می دهد. علاوه بر ظاهر طبیعی، ایمپلنت دندان به شما امکان برخورد و خوردن غذا ها را بدون هیچ محدودیتی ایجاد می  کند.

قطعات دیگر ایمپلنت دندان

در ایمپلنت علاوه بر اجزای سه گانه اصلی، قطعات دیگری هم به کار گرفته می شود.

• هیلینگ اباتمنت

اباتمنت که به عنوان کلاهک شفابخش لثه شناخته   می  شود، می تواند کمک زیادی به بهبودی بافت نرم و سخت پیرامون لثه کمک زیادی کند. هیلینگ اباتمنت از جمع شدن پلاکت در اطراف ایمپلنت پیشگیری می  کند. این قطعه معمولا روی فیکسچر نصب می  شود. این قطعه از ایمپلنت پهن تر بوده و به فرم دهی لثه کمک زیادی می  کند.

• کاور اسکر

یکی دیگر از اجزای ایمپلنت دندانی کاور اسکر می باشد. پس از نصب فیکسچر، کاور اسکر روی آن قرار می گیرد، تا از پر شدن فیکسچر جلوگیری کند.

• روکش ایمپلنت

دندانپزشک پس از گذاشتن پایه ایمپلنت اقدام به قالب گیری برای روکش می کند. قالب گرفته شده به لابراتوار مخصوص فرستاده می شود. حدود ۲ ماه طول می کشد، تا روکش کامل شده و مورد استفاده قرار گیرد.

• روکش زیرکونیا

روکش زیر کولیان محصولی بسیار زیبا و با کیفیت است.  زیرکونیا دارای رنگی سفید بوده و مقاومت بسیار بالایی دارد. این روکش اغلب برای دندان های پشت مورد استفاده قرار می گیرد. این محصول علی رغم کیفیت بالا شفافیت چندانی ندارد.

 

• روکش جوش خورده با فلز

این محصول با کمک فلزاتی مانند طلا، نیکل و تیتانیوم ساخته می شود. این روکش مقاومت بسیار بالایی داشته و تا سالهای متمادی می توان غذای سفت را خورد.  این روکش علاوه بر مقاومت بالا رنگی بسیار نزدیک به دندان طبیعی داشته و شبهات بی نظیری به دندان های طبیعی دارد.

• روکش سرامیکی

روکش چینی یا سرامیکی بهترین، زیباترین و طبیعی  ترین روکش هستند که برای دندان های جلو به کار گرفته می شوند.  این روکش از نظر رنگ، شکل و اندازه شباهت بی نظیری با دندان طبیعی دارند.

وقتی فردی دندان خود را از دست می دهد، ایمپلنت بهترین جایگزین برای دندان های طبیعی محسوب می شود. ایمپلنت دارای سه بخش اصلی است که به فاصله زمانی ۶ ماه در جای دندان خارج شده قرار می گیرد. پایه ایمپلنت یا فیکسچر که در درون لثه جاسازی می شود و حدود ۶ ماه طول می کشد تا جوش بخورد. کانکتور  یا اباتمنت جزء دوم ایمپلنت است  که کاملا با بدن انسان سازگار بوده و جنس آن از تیتانیوم است.  پروتز ایمپلنت بخش سوم ایمپلنت است که قابل مشاهده برای دندانپزشک بوده و روکش روی آن چسبانده می شود. ایمپلنت دارای اجزای دیگری مانند هیلینگ اباتمنت، کاوراسکر و روکش است که به صورت مرحله به مرحله نصب می شود تا نتیجه عالی به دست آید.